Αυτή η παρέα έγραψε ιστορία. Οι φοιτητές του MIT που εκμεταλλεύτηκαν τη δίψα τους για γνώση, επωφελήθηκαν από την εφαρμογή δοκιμασμένων τεχνικών στα τραπέζια του μπλάκτζακ, εξασφάλισαν εκατομμύρια και… τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό!
Πρόκειται για ένα στόρι που ίσως και να είναι γνωστό σε όσους έχουν ιδιαίτερη έφεση με το online casino live, τα παιχνίδια και τα τραπέζια της διασκέδασης. Τα καζίνο των ΗΠΑ είχαν τρελαθεί με τη συγκεκριμένη παρέα που όπου κι αν πήγαινε έφευγε με μεγάλες νίκες και τρομερά ποσά.
Το Χόλιγουντ εμπνεύστηκε από την ιστορία και κυκλοφόρησε και ταινία το 2018 με τίτλο “21”, με πρωταγωνιστές τους Κέβιν Σπείσι, Τζιμ Στάρτζις και Κέιτ Μπόσγουορθ.
Η διατριβή του Ο’Θορπ στο Blackjack
Ως σωτήριο έτος παρουσιάζεται το 1958 και η … απογείωση στα κέρδη έφτασε μέχρι το 1992. Ο Τζον Ο’Θορπ, φοιτητής στο ΜΙΤ, αποφάσισε ν’ ασχοληθεί με το μπλάκτζακ και να βρει τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να κερδίσει. Όχι μόνο από κινήσεις εμπειρίας και πιθανότητες, αλλά από δοκιμασμένες τακτικές και με μαθηματική ακρίβεια αποφάσεις τη στιγμή της εξέλιξης του παιχνιδιού. Προσπέρασαν τη σκέψη για το πώς τα μαθηματικά κερδίζουν τη ρουλέτα και το εφάρμοσαν αλλού.
Το 1996 κυκλοφόρησε και βιβλίο με τίτλο «Beat the Dealer», κάτι που προφανώς έγινε ανάρπαστο και εξηγούσε λεπτομερώς όλα όσα έπρεπε ν’ ακολουθήσουν και να πράξουν οι παίκτες όταν θα βρίσκονταν σε κάποιο τραπέζι ή στα νόμιμα kazino live.
Η βασική αρχή που κατατρόπωσε τα καζίνο
Ο τρόπος που ο Ο’Θορπ μελέτησε το παιχνίδι του καζίνο live, ενέπνευσε κάποιους φοιτητές του MIT που είχαν σκοπό να βγάλουν πολλά χρήματα μαθαίνοντας με ποιες κινήσεις κερδίζω σε ένα τραπέζι Blackjack.
Έτσι, το 1979 ξεκίνησαν την «επιχείρηση κέρδος» και το έκαναν πολύ πιο οργανωμένα απ’ ό,τι το είχε πράξει οποιοσδήποτε άλλος.
Και μόνο που ήταν ομάδα για να μοιράσουν τους ρόλους και τις αρμοδιότητες ώστε να ξεγελάσουν τους κρουπιέρηδες, τους πρόσφερε το πάνω χέρι στην αποστολή της νίκης στα τραπέζια. Οι τράπουλες που χρησιμοποιούνται στο μπλακ τζακ, έδινε τη δυνατότητα στο τιμ των φοιτητών ν’ αρχίσουν να μετρούν τα φύλλα. Είχαν τον κανόνα πως:
- Θέλουμε «μεγάλα» φύλλα, όπως οι φιγούρες, τα 10άρια και οι Άσοι
- Τα «μικρά» χαρτιά (1-6) σήμαινε πως κατά πάσα πιθανότητα θα κερδίσει το καζίνο
- Τα «μεσαία» χαρτιά (7-9) είναι τα λεγόμενα ουδέτερα και η παρτίδα θα μπορούσε να πάει οπουδήποτε
Οι ρόλοι της παρέας στα τραπέζια του μπλακ τζακ
+1, 0 και -1. Αυτά τρία ψηφία είναι το μεγάλο μυστικό. Το καθένα απ’ αυτά «κούμπωνε» στα φύλλα. Για τα μικρά υπολογιζόταν το +1, για τα ουδέτερα το 0 και για τα μεγάλα το -1.
Όταν με το +1 το άθροισμα πλέον έφτανε στο 5 και πάνω, τότε το ποντάρισμα γινόταν το μεγαλύτερο δυνατό! Η… οργάνωση των φοιτητών χωριζόταν σε υποομάδες των τριών ατόμων που λειτουργούσαν με τρόπο ώστε να μην τους αντιληφθούν τα καζίνο, οι κάμερες ασφαλείας και φυσικά να μην τους υποψιαστούν οι κρουπιέρηδες.
Γίνεται να μετρήσεις τα φύλλα στο blackjack, λοιπόν; Έχουμε και λέμε…
Ο «παρατηρητής» παρακολουθούσε το παιχνίδι κι όταν έβλεπε ότι υπάρχει ευκαιρία, έχοντας φυσικά μετρήσει τα φύλλα, έκανε νόημα στον «μεγάλο παίκτη» να ποντάρει με μεγάλο ποσό. Οι «μεγάλοι παίκτες» έδιναν την εντύπωση των σπουδαίων επιχειρηματιών που πόνταραν παίρνοντας μεγάλα ρίσκα γιατί αυτό ήταν το στυλ τους. Υπήρχε και ο τρίτος, ο «ελεγκτής» που ενεργούσε και περισσότερο ως «αντιπερισπασμός» με μικρά πονταρίσματα έπειτα από μέτρημα των φύλλων.
Έκαναν τις νίκες στο Blackjack… επάγγελμα!
Μέχρι το 1990 η παρέα των φοιτητών, άρχισε να χάνει μέλη, αφού αρκετοί πλέον είχαν εξασφαλίσει χρήματα που τους αρκούσαν και δεν ήθελαν να συνεχίσουν. Ωστόσο, συστάθηκε ολόκληρη… οργάνωση που προσέλκυσε διάνοιες τόσο από το MIT, όσο και από το Χάρβαρντ!
Η έγκριση και εισχώρηση στη μεγάλη ομάδα των νικητών του καζίνο απαιτούσε να μάθουν όλοι να μετρούν κάρτες ακόμα και τις ώρες που κοιμούνταν και να υπολογίζουν… In a blink of an eye, δηλαδή σε ελάχιστα κλάσματα δευτερολέπτου.
Οι φοιτητές έφτασαν να κερδίζουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια κάθε Σαββατοκύριακο στα καζίνο που επισκέπτονταν, μέχρι να έρθει η … πτώση της Αυτοκρατορίας. Τα καζίνο άρχισαν να ενεργούν πιο οργανωμένα, να τους παρακολουθούν επί μήνες, να βρίσκουν τις φωτογραφίες τους, τους μείωναν τα κέρδη σημαντικά και κάπως έτσι τους «νίκησαν».
Ωστόσο, μέχρι να γίνει αυτό, η παρέα που … σάρωνε τα καζίνο, είχε γράψει ιστορία!
