Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, τα καζίνο όλου του πλανήτη «συλλαμβάνουν» επίδοξους κλέφτες κέρδους. Παίκτες που χρησιμοποιούν δόλιους τρόπους προκειμένου να εξαπατήσουν τους ντίλερ και τα μηχανήματα.
Για το λόγο αυτό, έχουν εφευρεθεί προηγμένα συστήματα παρακολούθησης ακόμα και της πιο μικρής κίνησης από κάθε παίκτη. Παράλληλα, υπάρχουν διάφορες λίστες ανεπιθύμητων, όπως το περιβόητο «Griffin’s Book», το οποίο γνωστοποιείται σε κάθε καζίνο προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα απάτης.
Το 2000, οι Ρούσο και Γκρόστζιν, δύο παίκτες καζίνο κατηγορήθηκαν για εξαπάτηση. Ήταν απατεώνες ή όχι; Τα ονόματά τους πάντως μπήκαν στο «Griffins’ Book» ενώ ο «ναός του κέρδους» θεώρησε ότι ήταν άλλη μία συνηθισμένη μέρα, όπου έπιασε δύο παίκτες που έπαιζαν unfair.
Παρ’ όλα αυτά, οι δύο συγκεκριμένοι παίκτες δεν το άφησαν έτσι. Παραδέχθηκαν ότι έκαναν καταμέτρηση καρτών, αλλά δεν χρησιμοποίησαν κάποια άλλη παράνομη μέθοδο. Δεν έκλεβαν μάρκες, δεν χρησιμοποίησαν συσκευές εξαπάτησης, δεν έκαναν τίποτα εκτός νόμου, απλά χρησιμοποίησαν το μυαλό τους και κέρδισαν.
Τελικά, ευτυχώς για τους ίδιους, το δικαστήριο τους δικαίωσε. Κέρδισαν ένα πολύ σημαντικό ποσό ως αποζημίωση, με το τοπικό καζίνο εντέλει να κηρύσσει πτώχευση.
